domenica 15 luglio 2012

Gran-ita





Urge botta di vita
o
di GRANITA

?

GRANITA SICILIANA

(Di Anna G. Mormina)

D’istati, quann’eru nica,
me nonna cu nu pignateddu,
s’inniìva a la putìa di Mica.

‘Sta cristiana faciva e vinniva,
‘na cosa troppu duci,
ca da la vucca nun si livava.

Mittiva intra la ghiaccera,
acqua, zùccaru e limuni,
frisca comu la nivi era.

Li dosi giusti, idda sulu li sapìa,
ogni tanticchia l’arriminava,
faticava, ma bona ci arriniscìa!

Accussì s’accuminciava la jurnata,
cu nu cicaruni di pani e granita,
ni sàziavamu e ni lìccavamu li dita!

Nessun commento:

Posta un commento